Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Het alfabet van LHBTIQAP+

Waar staan de verschillende letters voor?

Hokjesdenken, labeltjes plakken, categoriseren: de meningen zijn verdeeld over de uitbreiding van de afkorting LHBT. In deze explainer leggen wij je uit waar de afkortingen voor staan en waar de discussie precies over gaat.

Deel:

LHBT…IQAP+

De LHBT benaming is bij veel mensen bekend. Deze afkortingen staan voor Lesbisch (vrouwen die zich aangetrokken voelen tot vrouwen), Homoseksueel (mannen die zich aangetrokken voelen tot mannen), Bi-seksueel (iemand voelt zich aangetrokken tot beide geslachten)  en Transgender (parapluterm voor mensen die zich niet helemaal kunnen identificeren met het bij geboorte toegekende geslacht.

  • Intersekse conditie: een parapluterm voor aangeboren condities waarbij het geslacht verschilt van wat medici als norm beschouwen voor mannen- en vrouwenlichamen. Er zijn veel verschillende intersekse-condities
  • Queer: Mensen die hun seksuele voorkeur liever niet in een hokje plaatsen. Iemand die queer is wil zich dus liever niet identificeren als lesbisch, hetero, biseksueel of panseksueel
  • Aseksueel: Mensen die zich niet seksueel aangetrokken voelen tot anderen
  • Panseksueel: Mensen die zich aangetrokken voelen tot alle genderidentiteiten en biologische geslachten. Ze vallen dus niet op geslacht, maar op het karakter of de persoonlijkheid van de ander.

Hokjesdenken, labeltjes plakken, categoriseren: de meningen zijn verdeeld over de uitbreiding van de afkorting LHBTI. Critici wijzen op de negatieve bijsmaak van het hokjesdenken. Het is onmogelijk om iedereen thuis te laten voelen in welke term dan ook. Voor liefde en gender is geen hokje nodig, stellen zij.

Voorstanders van de afkorting vinden het juist goed dat er aandacht wordt besteed aan diversiteit. Er zit veel meer tussen man en vrouw, homo of hetero in, menen ze. Een langere afkorting maakt mensen zich daar meer van bewust en draagt bij aan een maatschappelijke discussie.In ons programma zal het vooral gaan over homoseksualiteit. We willen niemand buiten sluiten, maar dit thema lijkt in de christelijke wereld het onderwerp waar men het vaakst mee te maken krijgt.

Waarom is het in christelijke kringen zo’n issue om anders geaard te zijn?

Dit heeft te maken met de verschillende interpretaties van de bijbel, het woord van God. Hierin gaat het een aantal keer over homoseksualiteit, en dan niet als een positief ding.

Tegenstanders van homoseksuele relaties wijzen bijvoorbeeld op bijbelteksten uit het Oude Testament. In Leviticus 18:22 en Leviticus 20:13 wordt aan de Israëlitische man expliciet verboden om het bed te delen met een man op dezelfde wijze als dat hij dat met een vrouw zou doen. Of neem, in het Nieuwe Testament, Romeinen 1:26-27 waarin duidelijk wordt afgekeurd dat vrouwen het met vrouwen en mannen het met mannen doen. Voor tegenstanders van homoseksuele relaties is het met deze bijbelteksten in de hand zonneklaar dat God zich niet kan verzoenen met seksuele relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht. 

Bovendien, zeggen zij, de Bijbel laat er geen misverstand over bestaan dat seksuele relaties uitsluitend bedoeld zijn voor man en vrouw. De eerste mensen heetten immers Adam en Eva en niet Adam en Evert of Ada en Eva. Ook in de rest van de Bijbel lees je uitsluitend over huwelijken tussen mannen en vrouwen. En bovendien wordt de relatie tussen God en zijn volk / de kerk vergeleken met de relatie tussen een bruid en een bruidegom. (Zie Efeziërs 5:31 en 32.)

Door sommige theologen wordt een minder negatieve uitleg te geven aan de Bijbelse citaten. Men komt dan vaak tot de conclusie dat God alle mensen evenveel lief heeft. Vaak stelt men ook dat afwijzende uitspraken over homoseksualiteit berusten op een verkeerde vertaling, of dat de teksten moeten worden gelezen in de context van die tijd en omstandigheden. Bovendien wordt er gewezen op het feit dat lang niet alle bijbelteksten meer letterlijk gelezen worden, dus dat het ‘cherry picking’ is om juist op dit punt zo sterk vast te houden aan de letterlijke teksten. De grotere lijn van de bijbel is volgens deze uitleggers dat God liefde is en van alle mensen houdt. Dit wordt als belangrijkste reden te zien om homoseksuele relaties niet op basis van de bijbel af te keuren. Nu er de afgelopen decennia in de maatschappij steeds meer ruimte komt voor mensen die anders geaard zijn, worden kerken ook gedwongen om hier over na te denken.

Hoe gaat het nu dan in de kerken?

De kerken hebben de afgelopen jaren behoorlijk geworsteld met het vraagstuk homoseksualiteit. Lange tijd was de norm: je mag het wel zijn, maar niet doen. Dat standpunt wordt door veel kerken nog steeds uitgedragen.

In de grootste protestantse kerk van Nederland, de PKN, kunnen mensen van het gelijke geslacht trouwen. Het huwelijk mag wel gezegend worden, maar onlangs werd er tegen gestemd om vast te leggen dat deze huwelijken ook echt ingezegend mogen worden. Die verantwoordelijkheid blijft bij de lokale kerken.

De katholieke kerk heeft heel duidelijk een scheiding tussen de theologie en de pastorale praktijk: in theorie zijn homoseksuele relaties niet toegestaan, in de praktijk wordt daar over het algemeen minder moeilijk over gedaan.Hoe de andere kerken hier in staan kan je op de website van CHJC terugvinden.

Bron: Metronieuws

--:--