Opvallend is dat de redenen die ondervraagden opgeven voor hun doodswens niets te maken lijken te hebben met een ‘voltooid leven’. Van de ruim 21.000 ondervraagde 55-plussers blijkt een grote meerderheid fysieke en psychische klachten te hebben. Zij kampen met eenzaamheid, financiële zorgen en de angst om afhankelijk te worden. Het is dan ook zeker geen ‘gezonde groep’.
Ongeveer de helft van de groep met een actieve doodswens en een wens tot levensbeëndiging is laagopgeleid en afkomstig uit de lagere sociale klasse. Ook is het opmerkelijk dat tweederde van de mensen met een doodswens vrouw is.
Passieve of actieve doodswens
Het onderzoek onderscheidt drie soorten doodswensen:
- passieve doodswens: mensen verlangen naar een natuurlijke dood;
- actieve doodswens: mensen maken concrete plannen en zetten stappen met betrekking tot hun doodswens. Zoals een gesprek voeren met de huisarts over euthanasie;
- wens tot levensbeëindiging; het is niet bekend of deze groep tot levensbeëindiging zou overgaan als de wetgeving zou worden ingevoerd.
Regie over eigen leven
Veel mensen met een doodswens geven aan te willen beschikken over een zelfdodingsmiddel. Niet zozeer om het middel nu te willen nemen, maar om in de toekomst regie op het eigen sterven te houden.
Andere behoeften zijn: hulp bij zelfdoding door een dokter en begrip van hulpverleners voor hun gevoelens.
