Van asielzoeker naar multimiljonair: ‘Rijken hebben het geld harder nodig’

Salar vluchtte in 1995 op dertienjarige leeftijd met zijn vader, moeder en broertje uit Iran naar Nederland. Na drie jaar in een asielzoekerscentrum in Zeeuws-Vlaanderen te hebben gewoond, krijgen zij een verblijfsvergunning. “We hebben destijds met z’n vieren in een kamer van tien vierkante meter gewoond. Het was een harde realiteit.”

‘Ik heb mezelf kapotgewerkt’

Om wat extra geld voor het gezin te verdienen, gaat Salar op zijn zestiende rabarber plukken. “Daar kreeg ik 1,75 euro per uur voor. Dat betekende dat ik ’s ochtends om vijf uur wakker werd en ‘s avonds om tien uur pas weer thuiskwam,” vertelt Salar. Hard werken zit er bij hem van jongs af aan in. “Ik heb altijd kei- en keihard gewerkt. Ik heb mezelf kapotgewerkt, maar dat deed ik graag.”

Verblijfsvergunning

Wanneer het gezin van Salar een verblijfsvergunning krijgt, krijgen zij een huis in Wassenaar toegewezen. “Mijn vader heeft dat geweigerd. Hij vond het niet goed voor de ontwikkeling van ons; van mij en mijn broertje. Wij waren opgegroeid in het asielzoekerscentrum waar we onze eigen vrienden hadden gemaakt. Als we naar Wassenaar zouden gaan, dan moesten we weer wennen aan een nieuwe omgeving, waar we niemand kenden.”

Achteraf gezien blijkt dit een goede keuze te zijn geweest voor het gezin, want niet veel later krijgen zij een huis toegewezen in Zuidzande, een plaatsje vlakbij Sluis. Daar is de familie Azimi ingetrokken en Salar heeft daar gewoond totdat hij is gaan studeren. “Ik heb bedrijfsmanagement op de Fontys in Tilburg gestudeerd. Voor mijn eindopdracht kon ik kiezen om bij een bedrijf voor zes maanden stage te lopen of om zelf een scriptie schrijven. Ik besloot om dat laatste te doen,” vertelt Salar.

Scriptie

“De vraag die centraal stond in mijn scriptie was: wat heeft de stad Sluis nodig? Daar heb ik onderzoek naar gedaan en uit de resultaten bleek dat er behoefte was aan een telecomzaak, want daar was een groot tekort aan.”

Wanneer hij zijn scriptie heeft gehaald komt hij voor een nieuwe keuze te staan. “Ik kon na mijn studie gewoon gaan werken bij een bedrijf, voor een baas, of ik kon mijn eigen idee gaan uitvoeren. Toen dacht ik: als ik voor een baas ga werken, dan ga ik nooit rijk worden. Je kunt dan hooguit een paar keer per jaar op vakantie. Je kunt dan één, misschien twee huizen kopen, maar dan heb je het gehad. Daarom besloot ik om mijn scriptie uit te voeren.”

Trendy Telecom

Zo ontstond zijn eerste zaak: Trendy Telecom. “In maart 2005 was de opening van Trendy Telecom. De zaken gingen erg goed en van het een kwam het ander. Samen met mijn broer opende ik in de gemeente Sluis onder meer een kledingzaak, fietsenzaak en een restaurant. Hier begon het allemaal mee en uiteindelijk ben ik verder gegaan in vastgoed,” aldus Salar.

De afgelopen vijf jaar heeft hij zich beziggehouden met hotellerie en ook dat bracht succes. Inmiddels is hij eigenaar van vier hotels en de zaken lopen zo goed, dat hij in een groot kasteel woont, meerdere dure sportwagens in zijn bezit heeft en vorig jaar gemiddeld 130.000 euro per maand verdiende.

Vooroordelen

Nu hij zichzelf multimiljonair mag noemen, krijgt hij te maken met vooroordelen van mensen. “Ik merk dat sommige mensen dingen zeggen als: ‘Hoe komt hij aan zijn geld? Het zal wel niet kloppen.’ Maar zij weten niet wat ik allemaal voor dat geld heb gedaan, hoe hard ik heb moeten zwoegen en wat ik heb moeten afschrijven al die tijd dat ik dit niet had.”

“Vroeger maakte ik me daar wel druk om, maar tegenwoordig trek ik me er niets meer van aan. Ik zeg altijd: ‘Over de koning wordt ook veel geroddeld en gepraat.’ Er zijn zeventien miljoen mensen in Nederland en zo lang 95% van het volk positief is, moet je je niet druk maken over die andere 5%.”

Geen bedreiging, maar kans

Omdat Salar in 1995 als asielzoeker naar Nederland is gekomen, weet hij maar al te goed wat er allemaal speelt rondom de vluchtelingenproblematiek in Europa. Zelf heeft hij daar ook een mening over: “Asielzoekers kun je als een bedreiging zien, maar je kunt het ook als een kans zien. Zij komen hierheen, zullen integreren en gaan vervolgens werken. Zo worden ze uiteindelijk de latere pensioenbetalers. Europa is een krimpregio, want de bevolking vergrijst. Daarom is er behoefte aan arbeidskrachten. Nu door corona iets minder, maar normaal gesproken is dat wel het geval.”

Maatschappelijke verantwoordelijkheid

Zelf probeert hij ook zijn steentje bij te dragen aan de Nederlandse maatschappij en steunt daarom regelmatig goede doelen. “Wij nemen onze maatschappelijke verantwoordelijkheid. Zo nodigen wij alle bewoners van alle bejaardentehuizen in West-Zeeuws-Vlaanderen uit voor een gratis kerstdiner. Ook help ik kinderen met kanker, die bijvoorbeeld graag nog in een sportauto willen rijden, hun laatste wens te vervullen. Dan wordt er een ziek jongetje of meisje in mijn Lamborghini gezet en dan rijd ik met liefde rondjes met hen op Circuit Zandvoort. We doen veel dingen die mensen niet weten.”

Het belang van geld

Geld speelt al heel zijn leven een belangrijke rol. Hij heeft zowel in armoede als in rijkdom geleefd en daaruit concludeert hij: “De rijken hebben het geld harder nodig dan de armen. Als ik nog een hotel wil kopen bijvoorbeeld, dan ik heb veel meer geld nodig dan toen ik nog een asielzoeker was en voor een blikje cola van 1 gulden moest sparen. Daarvoor had ik niet veel geld nodig,” vertelt Salar.

 “Het is misschien niet allemaal nodig, maar rijken hebben wel altijd hun kosten. Als ik een Lamborghini een beurt geef, dan kost dat al gauw 20.000 euro. Als je een paar van die auto’s hebt, dan kost dat dus een paar keer dat bedrag.”

Waar doen ze het van?

Salar doet mee aan het programma ‘Waar doen ze het van?’ om het taboe rondom veel geld verdienen te doorbreken en anderen te inspireren. “Ik wil mensen ervan bewust maken dat je door hard te werken echt iets kan bereiken. Soms lijkt er in Nederland een taboe te liggen op geld verdienen. Die gedachte wil ik met mijn deelname aan het programma veranderen,” vertelt Salar. Op de vraag of geld gelukkig maakt heeft hij een duidelijk antwoord: “Geld maakt absoluut gelukkig, maar met geld kun je niet alles kopen.”